Czwartek, 21 stycznia 2016 (19:57) Wirus czy bakteria? Odpowiedź na pytanie co stoi za naszym złym samopoczuciem będzie łatwiejsza. Łatwiejsza będzie też decyzja, jak postępować, w szczególności - czy zastosować antybiotyk. Naukowcy z Duke University informują na łamach czasopisma "Science Translational Medicine", że opracowany przez nich test, który ma wyjaśnić, co jest przyczyną infekcji wykazał w badaniach 87 procentową skuteczność. Prace nad jego praktycznym wykorzystaniem powinny teraz przyspieszyć. / Denkou Images /Photoshot /PAP/EPA Test pokazuje, w jaki sposób na infekcje reaguje organizm samego pacjenta. W tej reakcji pośredniczy mechanizm tak zwanej ekspresji genów, czyli schemat w jakim aktywność niektórych genów jest włączana lub wyłączana. Zespół naukowców z Północnej Karoliny opracował tak zwane sygnatury genowe, to znaczy listy genów, których aktywność jest włączana i wyłączana w związku z wniknięciem do organizmu konkretnych wirusów czy bakterii. W ten sposób otwarto drogę do rozpoznania źródła infekcji na podstawie testu genetycznego, do którego wystarczy kropla krwi. Skuteczność tej metody badano w testach prowadzonych na ponad 300 osobach, przechodzących infekcje wirusami grypy, rinowirusami wywołującymi przeziębienia i stany zapalne dróg oddechowych, albo różnymi szczepami paciorkowców. W testach uczestniczyły też osoby całkowicie zdrowe. Okazało się, że wskazania były poprawne w 87 procent przypadków. Infekcje dróg oddechowych to jedna z najczęstszych przyczyn wizyt u lekarzy - mówi pierwszy autor pracy, Ephraim L. Tsalik, profesor na Duke University i lekarz w Durham VA Medical Center - By postawić diagnozę, badamy pacjenta i zbieramy obszerny wywiad, ale nie mamy dokładnej metody, by określić, czy mamy do czynienia z infekcją wirusową, czy bakteryjną. To dlatego choć większość pacjentów cierpi z powodu wirusa, w nawet 3/4 przypadków podaje się im antybiotyki. To nadużywanie antybiotyków jest zagrożeniem zarówno dla pacjenta, jak i zdrowia publicznego. Nowa metoda, znacznie skuteczniejsza w rozpoznawaniu źródła zakażenia, niż jakakolwiek do tej pory dostępna, może pomóc istotnie to nadużywanie antybiotyków ograniczyć i pomóc zapewnić pacjentom właściwą dla każdego przypadku terapię. W tej chwili w przypadku grypy zalecamy pacjentom Tamiflu, ale w przypadku większości innych wirusowych infekcji możemy sugerować tylko leżenie w łóżku i spożywanie dużych ilości płynów - mówi współautor pracy, Geoffrey S. Ginsburg, szef Duke's Center for Applied Genomics & Precision Medicine - W ciągu następnych 5 do 10 lat ta sytuacja jednak powinna się zmienić, powinny pojawić się nowe leki przeciwwirusowe i precyzyjna diagnoza stanie się nawet jeszcze ważniejsza. Dostępna w tej chwili technologia pozwala wykonać opisane w tej pracy testy w czasie około 10 godzin, by metoda zaczęła mieć rzeczywiste praktyczne zastosowanie, ten czas musi zostać zdecydowanie skrócony. Trwają prace, by czas wykonywania badania skrócić do około godziny. Autorzy metody liczą, że uda się do tego doprowadzić już niedługo.

Ze względu na strukturę ściany komórkowej bakterie dzielimy na: •Bakterie Gram – dodatnie (gruba warstwa peptydoglikanu mureiny z kwasami tejchojowymi, błona komórkowa złożona z białek i fosfolipidów)

Jesień i zima to okres przeziębień i grypy. Bardzo ważne jest, by odróżniać te dwa schorzenia. Jeśli nie mamy pewności czy u podłoża infekcji leży wirus czy bakteria, z pomocą przyjdą błyskawiczne testy CRP dostępne w Centrum Medycznym Salus. Wynik dostaniemy już po 5 minutach! Przeziębienie jest łagodniejsze – objawia się najczęściej nieznacznie podwyższoną temperaturą, katarem i bólem gardła. Zazwyczaj nie ma poważniejszych konsekwencji. Nie wymaga też wizyty lekarskiej. Całkiem inaczej jest w przypadku grypy. Jej symptomy są bardziej dokuczliwe, a przebieg choroby gwałtowny. Objawy grypy to wysoka gorączka (powyżej 39oC), dreszcze, bóle mięśni i głowy. Towarzyszy im zazwyczaj kaszel, katar, czasem nudności. Grypa może doprowadzić do groźnych dla życia powikłań. Jak się zarażamy? Grypa przenosi się drogą kropelkową. Można się nią zarazić przez kontakt ze skażonymi przedmiotami. Ryzyko zachorowania zwiększa dłuższe przebywanie w bliskiej odległości (do 1,5–2 m) od chorego na grypę bez maseczki lub kontakt twarzą w twarz, kontakt bezpośredni z chorym lub ze skażonymi przedmiotami. Ryzyko wzrasta też, kiedy przebywamy w dużych skupiskach ludzi w sezonie zachorowań na grypę, dlatego ważna jest właściwa higiena rąk, powstrzymywanie się przez dotykaniem twarzy i unikanie dużych skupisk ludzkich. To ostatnie może być trudne, szczególnie u dzieci uczęszczających do placówek edukacyjnych lub kiedy wykonujemy zawód wymagający kontaktu z ludźmi. W poprzednim sezonie – do wiosny 2019 roku – odnotowano w Polsce ponad 2,6 miliona zakażeń, z czego prawie 10 tysięcy chorych trafiło do szpitala z powikłaniami. Z powodu powikłań zmarło 108 osób. Według szacunków World Health Organization (WHO) co roku na grypę i zakażenia wirusami grypopodobnymi choruje od 330 mln do 1,575 mld ludzi, z czego 3-5 mln osób cierpi z powodu jej ostrych objawów. Z powodu powikłań umiera od 500 tys. do miliona osób. Jak się chronić przed grypą? Najlepszym sposobem zapobiegania zakażeniu jest unikanie skupisk ludzkich w sezonie grypowym, jednak nie zawsze jest to możliwe. Dzieci i młodzież nie mają szans na odizolowanie się od rówieśników, ponieważ na co dzień przebywają w szkole i przedszkolu. Jednocześnie dzieci są grupą, w której regularnie odnotowuje się najwięcej zakażeń i zachorowań na grypę oraz zakażenia grypopodobne są dzieci (25-55% w zależności od sezonu epidemicznego). Liczba hospitalizowanych dzieci z powodu powikłań po przechorowaniu grypy jest wyższa niż liczba chorych dorosłych, dlatego Światowa Organizacja Zdrowia oraz Amerykańska Akademia Pediatrii zalecają szczepienia przeciwko grypie małych dzieci już od 6 m. ż. Pediatra Joanna Góras, Centrum Medyczne Salus: W „okresie infekcyjnym”, który trwa od września do końca marca znacząco wzrasta liczba infekcji (głównie wirusowych) w populacji. Dotyczy to szczególnie dzieci uczęszczających do żłóbków, przedszkoli i szkół. Należy pamietać, że nie każda infekcja wymaga konsultacji pediatrycznej. Objawy sugerujące „zwykłe przeziebienie” nie obligują rodzica do wizyty w POZ. Nieobecność dziecka w szkole zgodnie z przepisami prawa usprawiedliwia opiekun prawny dziecka. Zwolnienie lekarskie nie jest potrzebne i nauczyciel nie ma prawa wymagać go od rodzica. Przeziębienie trwa średnio 7-10 dni. Katar u małych dzieci mających trudności z prawidłowym usuwaniem wydzieliny z noska może trwać nawet do 2 tygodni. Niepotrzebne wizyty w przychodni narażają dziecko na nadkażenie i wydłużają łączny czas trwania infekcji. Na wizyty kontrolne należy rejestrować się zgodnie z zaleceniami lekarza. Warto zaznaczyć, że infekcji wirusowych (w tym przeziebienia) nie leczy się antybiotykami. Ich nadużywanie wpływa niekorzystnie zarówno na zdrowie konkretnego pacjenta, jak również na stan zdrowia całej populacji. Przypominamy również o punktualnym zgłaszaniu się na wyznaczone wizyty, gdyż bez współpracy ze strony pacjentów, personel medyczny nie będzie w stanie zagwarantować Państwu bezpieczeństwa. W czasie godzin wyznaczonych na profilaktykę dzieci zdrowych absolutnie nie przychodzimy z dzieckiem, którego objawy chorobowe mogą sugerować infekcję. Jak leczyć grypę? Organizm zwalcza wirusa sam, jednak trzeba mu pomóc – jak najwięcej odpoczywać i przyjmować dużo płynów. Objawowo można zbijać wysoką gorączkę, jednak leki nie mają żadnego wpływu na wirusa grypy. Choroba zazwyczaj ustępuje samoistnie po 3–7 dniach, ale kaszel i uczucie rozbicia mogą się utrzymywać do 2 tygodni po wystąpieniu pierwszych objawów. Niepokojące jest utrzymywanie się wysokiej gorączki powyżej 3 dni. Należy bezwzględnie udać się do lekarza, jeśli pojawiają się duszności i przyśpieszenie oddechu, sinica, krwioplucie, ból w klatce piersiowej i niskie ciśnienie tętnicze. Zaburzenia świadomości, utrata przytomności, patologiczna senność, nawracające lub utrzymujące się napady drgawek, znaczne zmniejszenie siły mięśniowej, porażenie lub niedowład to objawy wskazujące na powikłania ze strony ośrodkowego układu nerwowego. O ciężkim odwodnieniu z kolei świadczą zawroty głowy i omdlenia podczas próby wstania, nadmierna senność i inne zaburzenia przytomności, zmniejszona diureza (chory nie ma potrzeby oddawania moczu). Najpoważniejsze powikłania grypy to zapalenie płuc, niewydolność nerek, niewydolność wielonarządowa i wtórne zakażenia bakteryjne, mogące spowodować wstrząs septyczny. Część powikłań wymaga hospitalizacji, niektóre z nich kończą się na OIOM. Grypa może też wywołać zaostrzenie przewlekłych chorób, jak astma, przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) i zastoinowa niewydolność serca. Najlepszą ochroną jest szczepienie Tak jak we wcześniejszych sezonach epidemicznych, coroczne szczepienie przeciwko grypie zaleca się wszystkim osobom, które ukończyły 6. miesiąc życia, chyba że występują przeciwwskazania do szczepienia. Szczepienie najlepiej wykonać przed rozpoczęciem aktywności wirusa grypy w danej populacji, gdy tylko dostępna będzie szczepionka obowiązująca w danym sezonie. W CM Salus jest to druga połowa września. W tym sezonie producent opóźnił produkcję szczepionki, ponieważ nieco dłużej trwało ustalenie jej składu (zmienia się wraz z mutującymi wirusami co roku). Jeśli pacjent z różnych powodów nie mógł być zaszczepiony odpowiednio wcześnie, szczepionkę można podać w dowolnym momencie przez cały okres epidemiczny. Ponieważ wirus grypy mutuje i ewoluuje, co roku wytwarzana jest nowa szczepionka, a jej skład podaje WHO. Aby zaszczepić się przeciwko grypie, należy udać się do swojego lekarza rodzinnego, który od razu zakwalifikuje pacjenta do szczepienia (jeśli zdecydują się Państwo zakupić szczepionkę w przychodni) lub wyda receptę w celu zakupienia preparatu w aptece. Należy wówczas przetransportować preparat z apteki do przychodni w odpowiednich warunkach chłodniczych. Szczepienie wykonuje tylko wykwalifikowany personel medyczny. Koszt szczepionki to około 30-40 złotych. Jest refundowana dla osób powyżej 65 roku życia. Przeciwciała wytwarzają się w organizmie dopiero od siódmego dnia po zaszczepieniu i chronią przed infekcją przez około 6-12 miesięcy. Warto jednak pamiętać, że szczepionka przeciwko grypie nie zabezpiecza przed przeziębieniem oraz infekcjami wywoływanymi przez inne wirusy oraz bakterie. Zaszczep się, jeśli jesteś w grupie ryzyka Szczepienie przeciwko grypie zaleca się wszystkim osobom, począwszy od 6 miesiąca życia, jednak najważniejsze są szczepienia w następujących grupach: – zdrowe dzieci w wieku powyżej 6 – w wieku powyżej 50 lat; ponieważ w tej grupie znacznie zwiększa się liczba osób cierpiących na przewlekłe choroby układu sercowo-naczyniowego, oddechowego (w tym astmę), choroby nerek i wątroby, choroby neurologiczne, hematologiczne, metaboliczne (w tym cukrzycę). – osoby z niedoborami odporności (w tym spowodowanymi leczeniem immunosupresyjnym lub zakażeniem HIV). – osoby po przeszczepach organów. – kobiety będące w ciąży lub planujące ją w trakcie sezonu epidemicznego grypy. – dzieci i młodzież od 6 do 18 lat, leczone przewlekle kwasem acetylosalicylowym – pensjonariusze domów opieki społecznej, zakładów opieki zdrowotnej dla przewlekle chorych bez względu na ich wiek – osoby otyłe, u których indeks masy ciała (BMI) wynosi ≥40 – osoby chore na nowotwory (badania kliniczne wykazały, że trójwalentne inaktywowane szczepionki przeciwko grypie są dobrze tolerowane i bezpieczne). Wirus czy bakteria? W jaki sposób szybko rozpoznać źródło infekcji? Najlepiej korzystając z oznaczenia poziomu CRP. Lekarze coraz chętniej zalecają przy infekcji to badanie. Co oznaczają te trzy literki? CRP (białko C – reaktywne) jest wskaźnikiem stanu zapalnego w organizmie, wywołanego przez zakażenia bakteryjne, wirusowe, pasożyty, choroby układowe tkanki łącznej, zapalenia jelit i trzustki, ale też zawał mięśnia sercowego czy nowotwory złośliwe. U zdrowego człowieka poziom CRP wynosi 0-5 mg/l. W przypadku zakażenia bakteriami Gramm-ujemnymi ( Salmonella, Escherichia coli, Helicobacter pylori) może osiągnąć nawet 500 mg/l lub więcej. Zakażenie bakteriami Gramm-dodatnimi (gronkowce, paciorkowce) lub pasożytami powoduje wzrost CRP do poziomu około 100 mg/l, natomiast wirusy podnoszą wynik do około 50 mg/l. Stężenie CRP możemy szybko oznaczyć za pomocą testu dostępnego w Centrum Medycznym Salus. Test wykonuje się z krwi. W zestawie znajduje się automatyczny nakłuwacz. Po nakłuciu pobiera się krew do okna próbkowego. Wynik pojawi się po 5 minutach. Po co oznaczamy CRP? Badanie stężenia białka C-reaktywnego pozwala wcześnie wykryć zaburzenia prawidłowego funkcjonowania organizmu – często jeszcze zanim pojawią się odczuwalne objawy. Badanie daje możliwość zróżnicowania czy dana infekcja ma podłoże bakteryjne czy wirusowe. Jeśli nie jesteśmy pewni źródła infekcji, test pozwala ustalić czy wymagane jest leczenie inne niż objawowe. To z kolei pozwala uniknąć niepotrzebnego podania antybiotyków w przypadku infekcji wirusowej. Przeziębienie, grypę i znaczną większość wszystkich infekcji górnych dróg oddechowych u dzieci i dorosłych wywołują wirusy. A antybiotyk powinien być stosowany tylko w przypadku infekcji bakteryjnej, lek ten w żadnym stopniu nie działa na wirusy. Dlatego jeśli zgłaszamy się do lekarza z objawami infekcji, np. silnym bólem gardła, może on zlecić badanie CRP, by ustalić czy infekcja ma podłoże wirusowe, czy bakteryjne. Szybkie wykrywanie anginy W przypadku wątpliwości co do źródła infekcji pomocne mogą być także tzw. Strep A Testy, które służą do wykrywania paciorkowców, wywołujących anginę. Strep A Testy to szybkie testy pozwalające na samodzielne pobranie i zbadanie wymazu z gardła. Wykrywają antygeny bakterii z grupy Streptococcus typu A, czyli paciorkowca ropnego. Wykonanie testu jest całkowicie bezbolesne. Zaletą testu jest jego wiarygodność, szybkość oraz możliwość wykonania go w każdej chwili, bez konieczności oddawania próbki do laboratorium i oczekiwania 18-24 godzin na wyniki. Dzięki temu badaniu lekarz szybko oceni, czy należy podać antybiotyk, czy wystarczy leczenie objawów infekcji wywołanej wirusem. Testy dostępne są w Centrum Medycznym Salus. Dodatkowe informacje i rejestracja pod numerem tel.: 74 640 44 44. Leave a reply

Wirus Epsteina-Barr (EBV) – objawy, diagnostyka, leczenie. Wirus Epsteina-Barr wywołuje mononukleozę zapalną, złe samopoczucie, zmęczenie i silne osłabienie. Przyczynia się do rozwoju nowotworów, depresji i zespołu przewlekłego zmęczenia. Ok 80-90% populacji jest nosicielami wirusa EBV, jednak nie u każdego dojdzie do rozwinięcia

Objawy infekcji bakteryjnej mogą przypominać infekcję wirusową. Tak samo może występować ból gardła, katar, kaszel, gorączka, ale te objawy różnią się stopniem natężenia objawów i tempem rozwoju infekcji. Dowiedz się, jak we wczesnej fazie rozróżnić infekcję bakteryjną od wirusowej. Bakterie i wirusy mogą powodować wiele infekcji, ale między tymi dwoma rodzajami organizmów zakaźnych występują określone to małe mikroorganizmy zbudowane z jednej komórki. Są bardzo różnorodne i mogą mieć wiele różnych kształtów i cech strukturalnych. Bakterie mogą żyć w prawie każdym możliwym środowisku, w tym w ludzkim ciele lub na nim. Tylko garstka bakterii powoduje infekcje u ludzi. Bakterie te nazywane są bakteriami są innym rodzajem drobnego mikroorganizmu, chociaż są nawet mniejsze niż bakterie. Podobnie jak bakterie, są bardzo różnorodne, jeśli chodzi o kształty i cechy. Wirusy są pasożytnicze, co oznacza, że do życia potrzebują żywych komórek lub mogą atakować komórki ciała, wykorzystując jej składniki do wzrostu i namnażania. Niektóre wirusy zabijają nawet komórki gospodarza w ramach ich cyklu przenoszone są infekcje bakteryjne?Wiele infekcji bakteryjnych jest zaraźliwych, co oznacza, że można je przenosić z człowieka na człowieka. Może to nastąpić na wiele sposobów, w tym: bliski kontakt z osobą, która ma infekcję bakteryjną, w tym dotykanie i całowanie, kontakt z płynami ustrojowymi osoby, która ma infekcję, szczególnie po kontakcie seksualnym lub gdy kaszle lub kicha, przeniesienie z matki na dziecko w czasie ciąży lub porodu, wchodzenie w kontakt z powierzchniami skażonymi bakteriami, takimi jak klamki lub uchwyty kranów, a następnie dotykania twarzy, nosa lub ust. Oprócz przenoszenia się z człowieka na człowieka, infekcje bakteryjne mogą być również przenoszone przez ukąszenie zarażonego owada. Ponadto spożywanie zanieczyszczonej żywności lub wody może również prowadzić do są typowe infekcje bakteryjne?Niektóre przykłady infekcji bakteryjnych obejmują: zapalenie gardła, infekcja dróg moczowych, bakteryjne zatrucie pokarmowe, rzeżączkę, gruźlicę, bakteryjne zapalenie opon mózgowych, zapalenie tkanki łącznej, Boreliozę, tężec. W jaki sposób przenoszone są infekcje wirusowe?Podobnie jak infekcje bakteryjne, wiele infekcji wirusowych jest również zaraźliwych. Mogą być przekazywane między osobami na wiele takich samych sposobów, w tym: bliski kontakt z osobą, która ma infekcję wirusową, kontakt z płynami ustrojowymi osoby z infekcją wirusową, przeniesienie z matki na dziecko w czasie ciąży lub porodu, wchodzenie w kontakt z zanieczyszczonymi powierzchniami. Ponadto, podobnie jak infekcje bakteryjne, infekcje wirusowe mogą być przenoszone przez ukąszenie zarażonego owada lub poprzez spożywanie skażonej żywności lub są typowe infekcje wirusowe?Niektóre przykłady infekcji wirusowych obejmują: grypa, przeziębienie, wirusowe zapalenie żołądka i jelit, ospa wietrzna, odra, wirusowe zapalenie opon mózgowych, brodawki, ludzki wirus niedoboru odporności (HIV), wirusowe zapalenie wątroby. Jak rozpoznać, czy przeziębienie jest bakteryjne, czy wirusowe? Przeziębienie może powodować zatkany nos lub katar, ból gardła i niską gorączkę, ale jak rozpoznać czy przeziębienie jest bakteryjne, czy wirusowe?Przeziębienie jest spowodowane przez wiele różnych wirusów, chociaż najczęściej winowajcą są rinowirusy. Niewiele możesz zrobić, aby leczyć przeziębienie, z wyjątkiem czekania i stosowania leków dostępnych bez recepty, aby złagodzić niektórych przypadkach wtórne zakażenie bakteryjne może rozwinąć się podczas przeziębienia lub po nim. Typowe przykłady wtórnych infekcji bakteryjnych obejmują: infekcje zatok, infekcja ucha, zapalenie płuc. Być może rozwinęła się infekcja bakteryjna, jeśli: objawy trwają dłużej niż 10 do 14 dni, objawy nasilają się, a nie ustępują w ciągu kilku dni, masz wyższą gorączkę niż zwykle obserwowaną przy przeziębieniu. Czy a pomocą koloru śluzu, można ustalić, czy jest to infekcja bakteryjna czy wirusowa? Należy unikać używania koloru śluzu w celu ustalenia, czy masz infekcję wirusową lub przekonanie, że zielony śluz wskazuje na infekcję bakteryjną wymagającą antybiotyków. W rzeczywistości zielony śluz jest spowodowany przez substancje uwalniane przez komórki odpornościowe w odpowiedzi na obcego najeźdźcę. Możesz mieć zielony śluz z powodu wielu rzeczy, w tym: wirusów, bakterii, sezonowych diagnozuje się infekcje?Czasami lekarz może zdiagnozować stan na podstawie historii choroby i objawów. Na przykład odra lub ospa wietrzna mają bardzo charakterystyczne objawy, które można zdiagnozować za pomocą prostego badania jeśli istnieje aktualna epidemia danej choroby, lekarz uwzględni ją w swojej diagnozie. Przykładem jest grypa , która powoduje sezonowe epidemie w chłodnych miesiącach każdego twój lekarz chce wiedzieć, jaki rodzaj organizmu może powodować twoją chorobę, może pobrać próbkę do hodowli. Próbki, które można wykorzystać do hodowli, różnią się w zależności od podejrzanego stanu, ale mogą obejmować: krew, śluz , mocz, skórę, mózgowy płyn rdzeniowy (CSF). Które infekcje są leczone antybiotykami?Antybiotyki to leki stosowane w leczeniu infekcji bakteryjnych. Istnieje wiele rodzajów antybiotyków, ale wszystkie działają w celu powstrzymania bakterii przed skutecznym wzrostem i podziałem. Nie są skuteczne przeciwko infekcjom faktu, że antybiotyki należy przyjmować wyłącznie w przypadku zakażenia bakteryjnego, często wymagane są antybiotyki w przypadku zakażeń wirusowych. Jest to niebezpieczne, ponieważ zbyt częste przepisywanie antybiotyków może prowadzić do oporności na na antybiotyki pojawia się, gdy bakterie przystosowują się, aby być w stanie oprzeć się niektórym antybiotykom. Może utrudniać leczenie wielu infekcji przepisano ci antybiotyki na infekcję bakteryjną, weź cały cykl antybiotyków - nawet jeśli po kilku dniach zaczniesz czuć się lepiej. Pomijanie dawek może zapobiec zabiciu wszystkich bakterii leczy się infekcje wirusowe?Nie ma specyficznego leczenia wielu infekcji wirusowych. Leczenie zwykle koncentruje się na łagodzeniu objawów, podczas gdy twoje ciało pracuje nad usunięciem infekcji. Może to obejmować takie rzeczy jak: płyny do picia, aby zapobiec odwodnieniu, odpoczynek, stosowanie leków przeciwbólowych, ssanie pastylki na gardło, aby złagodzić ból gardła, w niektórych przypadkach lekarz może przepisać leki przeciwwirusowe, aby pomóc w leczeniu twojego stanu. Leki przeciwwirusowe w pewien sposób hamują wirusowy cykl życia. Jak zapobiegać infekcjom?Możesz postępować zgodnie z poniższymi wskazówkami, aby zapobiec zachorowaniu na infekcję bakteryjną lub wirusową: Praktykuj dobrą higienę. Pamiętaj, aby umyć ręce przed jedzeniem, po skorzystaniu z łazienki oraz przed i po pracy z jedzeniem. Unikaj dotykania twarzy, ust lub nosa, jeśli dłonie nie są czyste. Nie udostępniaj przedmiotów osobistych, takich jak: przybory kuchenne, szklanki, szczoteczki do zębów, Zaszczep się. Dostępnych jest wiele szczepionek zapobiegających różnym chorobom wirusowym i bakteryjnym. Przykłady chorób, którym można zapobiec za pomocą szczepionki to odra, grypa, tężec, krztusiec. Porozmawiaj ze swoim lekarzem na temat dostępnych szczepionek. Nie wychodź, jeśli jesteś chory. Zostań w domu, jeśli jesteś chory, aby zapobiec przeniesieniu infekcji na inne osoby. Jeśli musisz wyjść, często myj ręce i kichaj tylko w chusteczkę. Pamiętaj, aby odpowiednio zutylizować wszelkie zużyte chusteczki. Upewnij się, że jedzenie jest dokładnie ugotowane Upewnij się, że wszystkie mięso jest ugotowane w odpowiedniej temperaturze. Pamiętaj, aby dokładnie umyć surowe owoce lub warzywa przed jedzeniem. Nie pozwól, aby resztki jedzenia pozostały w temperaturze pokojowej. Zamiast tego należy je niezwłocznie schłodzić. Źródło:

Można, z dość dużym prawdopodobieństwem, na postawie objawów na bulwach ziemniaka określić jaka choroba jest ich przyczyną. Najłatwiej robić to porównując obserwowane oznaki ze zdjęciem modelowej Czubiński17 września 2020, 08:34Wiedza o tym, co zaatakowało bulwy, choć nie pomoże "tu i teraz", to pozwoli na kilka elementów agrotechniki na przyszłe sezony. Co robić zatem, gdy stwierdzimy jednego ze sprawców chorób: wirus smugowatości (PVY) – bezwzględnie nie wolno wykorzystywać bulw jako sadzeniaki, jeżeli na polu występują samosiewy, trzeba je zwalczać zaraz po ich wzejściu, aby zdążyć przed inwazją mszyc, które mogą przenieść wirusa na zdrowe plantacje; wirus czopowatości – bulwy nie powinny być wysadzane jako sadzeniaki a pole, gdzie występowały objawy powinno być wyłączone na wiele lat z uprawy ziemniaka. Ponadto można pokusić się o zwalczanie nicieni glebowych, które są wektorem wirusa za pomocą nematocydów. Dodatkowo maszyny i narzędzia używane na tym polu powinny być przed wjazdem na inne, gdzie mają być uprawiane ziemniaki jak najdokładniej oczyszczone z ziemi i kurzu. Miejsce czyszczenia nie powinno być fizycznie związane z polem przyszłej uprawy ziemniaka; bakterie powodujące mokrą zgniliznę (na zdjęciu powyżej) – w przypadku stwierdzenia w przechowali sadzeniaków choroby w ogniskach (gnicie), bulwy z takich miejsc powinny być odrzucone, gdyż wysadzone w polu mogą z dużym prawdopodobieństwem dać rośliny chorujące na czarną nóżkę. Na polu, skąd pochodzą bulwy nie powinniśmy uprawiać warzyw korzeniowych. Przechowalnia powinna po sezonie być wyczyszczona i zdezynfekowana środkiem bakteriobójczym; bakterie powodujące parcha zwyczajnego – pole takie najlepiej wyłączyć z produkcji ziemniaka i warzyw korzeniowych na minimum 4 lata. Ponadto warto sprawdzić pH gleby i jeżeli jest wysokie, powyżej 6,6 przed uprawą ziemniaka nie wapnować go, a nawet lekko zakwasić nawozem fizjologicznie kwaśnym (siarczanem amonu albo siarką elementarną); sprawca rizoktoniozy – bulwy z dużą ilością sklerocjów powinny być bezwzględnie odrzucone jako sadzeniaki. Na polu, na którym choroba występowała w poprzednich latach lub sadząc sadzeniaki co do których zdrowotności pod względem tej choroby nie mamy pewności (np. leżały obok tych ze sklerocjami, choć same wydają się czyste) bezwzględnie trzeba zaprawiać środkiem przeciwko tej chorobie. Na polu po wschodach powinniśmy obserwować rośliny i te z objawami choroby usuwać przez zawiązaniem bulw. Na podstawie innych objawów chorób bulw można podejmować właściwe decyzje. Zgodnie z zasadą "lepiej (i taniej) zapobiegać, niż leczyć", pozwoli to na zastopowanie środków zaradczych. Można dodać, że podejrzenie niektórych chorób pozwoli nie tylko na oszczędności, ale w ogóle umożliwi produkcję ziemniaka w przyszłych latach. Chodzi konkretnie o choroby kwarantannowe, jak bakterioza pierścieniowa, śluzak, rak ziemniaka czy chorób jakościowych istotnych dla produkcji nasiennej ziemniaka, jak wirusy czy silne porażenie rizoktoniozą. Dlatego lustracja bulw bywa często czynnością, która w dłuższej perspektywie decyduje o "być, albo nie być" ziemniaków w równieżWięcej objawów chorób bulw ziemniaka, a także o szkodnikach, które je gryzą, o przyczynach ich występowania i o środkach zaradczych na przyszłe sezony znajdą Państwo w najnowszym wydaniu kwartalnika Ziemniaki, który dostępny jest wyłącznie z prenumeratą "top agrar Polska". Cena kwartalnika to 32 zł/rok, czyli zaledwie 8 zł/egz. Zamówienia prenumeraty pod numerem telefonu: 61 86 90 690. tczWażne TematyCeny skupu zbóżCeny rzepakuCeny i dopłaty do nawozówZboże z Ukrainy

wirus czy bakteria co gorsze