Alkoholowa pułapka, czyli zapić kaca klinem. Przychodzi moment trzeźwości i tu jest znacznie gorzej – reakcja na alkohol jest jedna – kac, który dla alkoholika jest udręką zarówno psychiczną, jak i fizyczną. Stąd, by go nie odczuwać alkoholik sięga znów po alkohol. To może trwać nawet kilka dni. To jest ciąg alkoholowy. Kac nie jest niczym przyjemnym. Ból głowy, suchoty, problemy żołądkowe, to tylko niektóre z tych bardzo charakterystycznych przypadłości, towarzyszących osobie kolejnego dnia po spożyciu większej ilości alkoholu. Czasem dochodzi do tego tak zwany kac moralny, jeśli oczywiście osoba chce pamiętać i przetworzyć sceny i wydarzenia dnia poprzedniego. Rozwiązanie w postaci tak zwanego klina może przyjść do głowy początkowo w formie zupełnie niewinnego pomysłu. Przecież wystarczy jedno piwo, kieliszek wódki czy lampka koniaku, by wszystko ustało. Ten prosty sposób pozornie nie prowadzi jednak do leczenia kaca czy niwelowania skutków picia alkoholu, ale wręcz do nałogu. Ponieważ najczęściej lecząc kaca w ten sposób najszybciej można wpaść w ciąg alkoholowy. Ciąg alkoholowy może trwać krócej – dwa dni, ale może to być też cały tydzień, zależy od woli osoby pijącej, świadomości narastającego problemu i tego, kiedy organizm się wreszcie zbuntuje. Niemniej jednak poznanie tak rewelacyjnego sposobu na uśmierzenie skutków picia, powoduje, że alkoholik sięga po niego częściej i chętniej. Jak przerwać ciąg alkoholowy? No cóż. Prosta odpowiedź – przestać pić. Łatwo powiedzieć, trudno zrobić. Nie ma jednak innego wyjścia. Niewątpliwe należy pić dużo płynów, woda mineralna, soki owocowe, słodka herbata, herbaty ziołowe – melisa. Warto kupić w aptece dobre elektrolity. Jeżeli pojawiają się ostre objawy zespołu abstynencyjnego należy skorzystać z pomocy lekarza. Dobrym i zdrowym objawem jest, kiedy osoba pijąca sama się opamięta i podejmie decyzję o leczeniu. Niestety dochodzi do tego rzadko, a z pewnością rzadziej w pierwszych dniach czy miesiącach notorycznego szybciej reagować muszą osoby z bliskiego otoczenia. To one muszą wiedzieć, że w tym przypadku leczenie alkoholika jest już niezbędne, ponieważ ciąg alkoholowy jest najprostszą drogą do rozwoju choroby. Ważna jest terapia odwykowa w ośrodku leczenia uzależnień, a nie jedynie często zalecany sam detoks. Należy bowiem pamiętać, że detoks to jedynie odtrucie organizmu, w psychice pijącego nadal więc alkohol pozostaje jako skuteczny lek na całe zło, jako idealne rozwiązanie wszystkich jego problemów bądź jako eliksir szczęścia, radości i przebojowości. Stąd istnieje ryzyko, że będzie on wracał do picia i tym samym powtarzać się będą również ciągi alkoholowe. Przerwać może to skuteczna terapia odwykowa, do której warto chorego przekonać i zmotywować. Ważne jest tutaj wsparcie rodziny. Jeśli jednak alkoholik nie trzeźwieje przez dłuższy czas, to wskazane jest najpierw zawieźć go na detoks. Detoks powinien odbywać się szpitalu, a potem również zmotywować do podjęcia profesjonalnego leczenia. Oczywiście alkoholik nie chce się leczyć. Najczęściej chce poczuć się lepiej i po jakimś czasie dalej pić. Konieczne jest namówienie osoby uzależnionej na podjęcie leczenia. Profesjonalnego leczenia uzależnienia w odpowiedniej placówce terapii uzależnień. Czym jest kac? Alkohol z punku widzenia biologicznego jest dla organizmu trucizną. Kilka procent alkoholu (etanol) wydalana jest z moczem i poprzez oddech. Większą część organizm metabolizuje, przede wszystkim w wątrobie. Maksymalne stężenie alkoholu w organizmie pojawia się po ok. 1-1,5 godzinie od chwili jego wypicia, dlatego ludzie się upijają. Wydaje im się, że mogą jeszcze wypić, bo czują się dobrze. A tak naprawdę alkohol nie został jeszcze wchłonięty przez organizm. Więc wiele osób pijących uważa, że jeszcze mogą pić bezkarnie. A w organizmie czeka „bomba z opóźnionym zapłonem”. Sam alkohol nie jest tak bardzo szkodliwy, szkodzi o wiele bardziej produkt pośredni rozkładu alkoholu, aldehyd octowy. Jest on. Ok. 20 razy (!) bardziej toksyczny niż sam alkohol. Osoba, która piła alkohol czuje ból głowy, odczuwa zwiększone pragnienie, jest nadwrażliwa na hałas. Pojawiają się nudności lub biegunka, uczucie rozbicia, apatia. Ma problemy z koncentracją, zaburzenia snu, ogólne osłabienie. I albo brak łaknienia, albo nadmierny apetyt, występują dreszcze, bardziej się poci mogą występować także depresja. U większości zatrutych osób występuje wstręt przed wypiciem lub wąchaniem alkoholu. Na samą myśl o napiciu się alkoholu robi się niedobrze. Dlaczego więc wiele osób „leczy” kasa klinem? Przecież są zatrute alkoholem! Objaw uzależnienia Jednym z objawów uzależnienia od alkoholu wg ICD 10 jest tzw. klinowanie. Czyli picie alkoholu w celu złagodzenia albo zapobieżenia alkoholowemu zespołowi abstynencyjnemu oraz subiektywne poczucie skuteczności takiego postępowania. Tak, więc picie alkoholu na kaca i odczuwanie poprawy po wypiciu pewnej dawki alkoholu świadczy, że w organizmie osoby pijącej pojawiają się objawy świadczące o przekroczeniu cienkiej linii uzależnienia od alkoholu. Jest to objaw fizycznego uzależnienia, bo organizm reaguje pozytywnie na następną dawkę środka, który doprowadził do zatrucia i złego samopoczucia. Czym jest kac a czym zespół odstawienia? Kaca może mieć każda osoba, która piła alkohol, zespół odstawienia to przykre dolegliwości pojawiające się gdy spada poziom alkoholu we krwi. Albo po zaprzestaniu dłuższego picia. jego objawy mogą rosnąc wraz z upływem czasu. Zespól odstawienia jest swego rodzaju protestem uzależnionego organizmu przed zabieraniem mu alkoholu. Czym jest kac? Kac jest efektem zatrucia organizmu alkoholem. Jak leczyć kaca? Poniższe informacje w żaden sposób nie zastąpią wizyty u lekarza i profesjonalnej porady medycznej. Mogą pomóc w lżejszych dolegliwościach. Jeżeli zdecydowałeś, że podczas imprezy będziesz pił dużo alkoholu pamiętaj: Nie pij na pusty żołądek. Picie na pusty żołądek jest szczególnie niebezpieczne, bo alkohol jest jednym z najsilniej działających związków powodujących zwiększoną produkcję przez żołądek kwasu solnego, który z powodu braku pokarmu niszczy błonę śluzową żołądka i prowadzi do jego owrzodzeńNie pij napojów gazowanych, powodują one szybsze przyswajanie alkoholu, co powoduje szybsze upijanie mieszaj alkoholi, ponieważ szybciej się upijesz. No, więc jak leczyć kaca, jeżeli na drugi dzień czujesz się beznadziejnie? Zjedz kiszone ogórki, kiszoną kapustę, pij sok z kapusty. Zawierają one dużą ilość witaminy C, która wpływa na wymywanie i szybszy rozkład alkoholu w organizmie. Zjedz słone posiłki. Sól powoduje zwiększone pragnienie będziesz, więc pił więcej wody mineralnej. Ważne – mineralnej, zawiera bowiem różne minerały, które skutecznie wypłukał alkohol). Dobry jest rosół. Pamiętaj jednak pamiętać, by nie był to rosół z torebki, lecz z może wypicie kefiru, jogurtów albo maślanki. Unikać należy cudownych leków. Nie są one zabronione, jednak zachęcam do naturalnych sposobów. Ważne też, żeby nie brać leków zawierających paracetamol, może być niebezpieczny dla organizmu. Jak leczyć kaca?Jeżeli zauważysz następujące objawy pojawiające się w jakiś czas po odstawieniu alkoholu i zwiększające się w miarę upływu czasu, (czyli, gdy zmniejsza się stężenie alkoholu w organizmie): brak łaknienia, nudności, wymioty, biegunki, przyspieszenia akcji serca, zaburzenia rytmu, podwyższone ciśnienie krwi, wzmożoną potliwość, rozszerzone źrenice, suchość śluzówek jamy ustnej, ogólnie złe samopoczucie, osłabienie, podwyższona ciepłota ciała, bóle mięśniowe i bóle głowy, drżenie rąk lub całego ciała, nadpobudliwość, niepokój, lęk oraz obniżenie nastroju czy zaburzenia snu. Zgłosić się do lekarza! Mogą także pojawić się ostre psychozy alkoholowe, takich jak majaczenia drżenne (delirium tremens), czy ostra halucynoza alkoholowa. U 5-15% alkoholików, w okresie pomiędzy 6 a 48 godzinami od odstawienia alkoholu, mogą wystąpić drgawkowe napady abstynencyjne(padaczka alkoholowa). Poważne powikłania somatyczne, jak i psychiczne (np. majaczenie, halucynoza czy stany depresyjne z tendencjami samobójczymi) muszą być leczone w wyspecjalizowanych ośrodkach. Należy wezwać pogotowie ratunkowe informując przy wezwaniu o występujących dolegliwościach. Mogą to być stany zagrażające życiu. Telefony: pogotowie ratunkowe 999, telefon alarmowy 112 Jeżeli coraz trudniej Ci pozbyć się kaca, a dolegliwości pogłębiają się, jest na to tylko jedna rada. Skorzystaj z profesjonalnej pomocy w prywatnym ośrodku leczenia uzależnień w Dziwnówku nad polskim morzem.
Jak zmusić alkoholika do leczenia? W prawie polskim nie ma żadnej podstawy do przymusowego leczenia, gdyż powinno być dobrowolne. Jednak można się starać o postanowienie sądu do odbycia terapii przez alkoholika, składając wniosek do prokuratury o przymusowe leczenie członka rodziny.
JAK POMÓC ALKOHOLIKOWI I ZROBIĆ TO MĄDRZE! JAK ŻYĆ Z ALKOHOLIKIEM. Jak żyć z alkoholikiem. Chcesz pomóc alkoholikowi? Zrób to mądrze Osoby budujące związek obarczony nałogiem często, chcąc pomóc alkoholikowi, postępują w sposób impulsywny i nieco wręcz robotyczny. Mózg przestaje być jednostką myślącą, planującą i rozważającą. Szczególnie wyraźnie widać to u kobiet, które w zderzeniu z alkoholizmem partnera obierają postawę „bez względu na wszystko, mimo wszystko i za wszelką cenę”. Działają schematycznie a plan pomocy ukochanemu człowiekowi przypomina w działaniu skrupulatnie zaprogramowaną maszynę. Taka instynktowność prowadzi najczęściej do klasycznego współuzależnienia, które wraz z rozwojem działa destrukcyjnie nie tylko na samego alkoholika, ale także jego partnerkę czy dzieci. Jak więc poradzić sobie ze świadomością, że bliski nam człowiek na naszych oczach jest trawiony przez nałóg, który z dnia na dzień staje się coraz silniejszy, a co za tym idzie trudniejszy do pokonania? Jak pokonywać bariery, jakich błędów wystrzegać się za wszelką cenę i jak na nowo zbudować rodzinę, której funkcjonowanie nie będzie emocjonalną wegetacją? Jak, więc żyć z alkoholikiem? Jak pomagać alkoholikowi. JEŻELI NADAL CHCESZ ŻYĆ Z NIM I POMÓC ALKOHOLIKOWI – NAUCZ SIĘ CHOROBY, ZDEFINIUJ NAŁÓG I ZDYSTANSUJ SIĘ Życie z alkoholikiem może wyrządzić ogromne szkody całej rodzinie. Im więcej żalu w sobie kryjemy, im bardziej zamykamy się na argumenty chorego, do którego czujemy żal, tym częściej wypieramy ze swojej pamięci te dobre chwile, które powinny stanowić fundament do walki z nałogiem. Natłok skrajnie różnych emocji powoduje, że nasze uczucia są irracjonalne. Kochamy, ale jednocześnie nienawidzimy. Pragniemy pomóc alkoholikowi, ale jednocześnie obmyślamy w głowie plan ucieczki. Taka niestabilność niszczy nas szybciej niż sam nałóg, z którym naprawdę można sobie poradzić. Kiedy zauważasz, że słabość męża zdecydowanie przekroczyła granicę i sama jesteś świadoma, że masz do czynienia z uzależnieniem nie działaj impulsywnie. Tej choroby nie można wyleczyć jedną rozmową, pomóc alkoholikowi nie da się jednym gestem, żądaniem, krzykiem, ani tym bardziej szantażem. Zdystansuj się, poukładaj w głowie, pogódź się ze zmianami i przyjrzyj się wszystkiemu z innej perspektywy. Kiedy emocje opadną podejmij rozmowę, uargumentuj swoje stanowisko, pokaż namacalne skutki nadmiernego picia a gdy zobaczysz, że to działa poproś o skonsultowanie się ze specjalistą. Doświadczenie, wiedza i umiejętność słuchania, które znajdziecie u terapeuty uzależnień , pomogą w obraniu właściwej ścieżki dalszego leczenia. Terapia dla współuzależnionych pomaga znaleźć odpowiedź na pytanie jak żyć z alkoholikiem i jak pomóc alkoholikowi – po przez pomoc sobie. NIE ZAMYKAJ ALKOHOLIKA W ZŁOTEJ KLATCE I NIE ODBIERAJ MU POCZUCIA CZŁOWIECZEŃSTWA. PRZEZ ZABIERANIE ODPOWIEDZIALNOŚCI NIE MOŻESZ POMÓC ALKOHOLIKOWI Między nałogiem, będącym chorobą o podłożu psychicznym a jakąkolwiek inną chorobą fizyczną nie można stawiać znaku równości. Alkoholik, choć nieco karykaturalnie postrzega otaczającą go rzeczywistość, wciąż jest w pełni sprawny fizycznie, może podejmować decyzje, uczestniczyć w życiu rodziny, mieć poczucie obowiązku i wiedzieć, że jego najbliżsi mogą egzekwować jego spełnienie. Kiedy kochamy i czujemy zagrożenie potrafimy wykrzesać z siebie najbardziej skryte i stłumione ewolucją instynkty zwierzęce. Jesteśmy w stanie poświęcić wszystko dla ratowania stada. Jak to wygląda w praktyce? Kobieta, która uświadamia sobie, że jej związek czeka prawdziwa rewolucja i że partner, którego osoba stanowi integralną część jej życia przegrał ze swoją słabością i wymaga leczenia uzależnień potrafi w jednym momencie całkowicie przewartościować swoje priorytety. Czy to zaleta? Nie w tym przypadku. Żona biorąc na siebie ciężar odpowiedzialności za chorobę męża automatycznie stara się przejąć na siebie wszystkie jego obowiązki. W okamgnieniu okazuje się, że filigranowa, delikatna i wrażliwa istota doskonale sprawdza się w roli domowego majsterkowicza, hydraulika, elektryka, specjalisty do spraw finansów, psychologa a nawet korepetytora. JAK PRZEKŁADA SIĘ TO NA CHOREGO? Alkoholik zamknięty w przysłowiowej „złotej klatce” traci możliwość realnego postrzegania otaczającego go świata. Tracąc poczucie obowiązku i odpowiedzialności za rodzinę traci jednocześnie cel, dla którego chce walczyć z nałogiem. Jego życie osadzone jest w iluzorycznej utopii. Osoba współuzależniona w poczuciu obowiązku eliminuje wszystkie czynniki mogące wzmagać głód alkoholowy, pijackie wybryki nie niosą za sobą żadnych konsekwencji, bo zawsze znajdują wytłumaczenie i usprawiedliwienie. Po pewnym czasie stworzony dla chorego komfort zaczyna odbierać mu zwyczajne poczucie człowieczeństwa, celowość leczenia zderza się z ogromem wątpliwości, podobnie zresztą jak sam nałóg, którego definicja przestaje mieć jakiekolwiek pokrycie z zachowaniem chorego. ABY POMÓC ALKOHOLIKOWI TWÓRZ LISTĘ ZASAD, KTÓRYCH BĘDZIESZ KONSEKWENTNIE PRZESTRZEGAĆ Nie szukaj tłumaczeń i usprawiedliwień – dzieci mają prawo wiedzieć, że tata wcale nie jest chory, tylko po prostu pijany, Żyj obok alkoholika a nie zamiast niego – dopóki dorosły człowiek nie jest ubezwłasnowolniony wyrokiem sądu ma prawo i obowiązek podejmowania decyzji i ponoszenia konsekwencji swoich wyborów. Pozwól popełniać błędy uzależnionemu i je naprawiać. Nie krzycz, nie szantażuj, nie stosuj gróźb – alkoholik inaczej postrzega swoją chorobę, dlatego Twoje emocje są dla niego niewspółmierne względem jego własnych przekonań. Naucz się funkcjonowania w nowej, trudnej, ale prawdziwej rzeczywistości. Bądź konsekwentna i asertywna, wyciągaj konsekwencje z wyrządzonych szkód i nie pozostawiaj problemów bez wyjaśnienia. Pod żadnym pozorem nie pozwalaj na obecność alkoholu w domu, który powinien stanowić azyl a nie pole bitwy z własnymi słabościami. Tych wystarczająco dużo czyha na człowieka w zewnętrznym świecie. Przestrzegając tych zasad pomagasz sobie- bo Ty jesteś ważna – przy okazji możesz pomóc alkoholikowi. CZY ISTNIEJE TAKI MOMENT, W KTÓRYM LEPIEJ POWIEDZIEĆ „DOŚĆ, ODCHODZĘ”? KIEDY POMOC „UKOCHANEMU ALKOHOLIKOWI” NIE JEST WARTA WYSIŁKU? JAK ZDOBYĆ SIĘ NA TAK ODWAŻNY KROK I PRZEŁKNĄĆ GORYCZ PORAŻKI? Szukając sensownej odpowiedzi, która nie będzie jedynie książkową regułką z podręcznika dla psychologów pojawia się doskonały moment na rozważenie zasadności wspomnianej już wcześniej postawy ogromnej części społeczeństwa. Mówią, że nie istnieje powód, dla którego można opuścić alkoholika, nie ma przyzwolenia na pozostawienie człowieka samemu sobie w walce z okrutnym nałogiem, nie ma prawa pozwalającego złamać przysięgę „w zdrowiu i w chorobie” a pomóc należy każdemu, bez względu na to jakim jest człowiekiem, co zrobił, robi i robić będzie. Na pierwszy rzut oka wszystko się zgadza. Tak właśnie powinno funkcjonować każde zdrowe, świadome i dojrzałe małżeństwo. Z drugiej jednak strony, gdyby pokusić się o rozłożenie problemu na czynniki pierwsze, niemalże natychmiast dostrzega się powierzchowność tych słów. To puste frazesy podtrzymywane i pielęgnowane przez tych, dla których choroby psychiczne wciąż stanowią niezłomny temat tabu. Ilekroć, jako osoba na co dzień żyjąca z alkoholikiem, miałeś okazję spotkać się z sytuacjami podobnymi do tych z poniższych przykładów: Problem: bije, upokarza i terroryzuje żonę Reakcja: pracę ma ciężką, nerwowy jest, czasem wypije to mu nerwy puszczają Problem: mąż potrzebuje terapii Reakcja: będzie chciał to przestanie pić, dawniej wszyscy pili i żyją a do psychiatrów chodzą wariaci Problem: Dzieci boją się ojca Reakcja: mają się bać. Ojciec ma mieć autorytet i trzymać dyscyplinę. Takie sytuacje to codzienność, która utarła się jako norma a która tak naprawdę jest społecznym przyzwoleniem na psychiczną i fizyczną przemoc w rodzinach dysfunkcyjnych. Tych samych ludzi, niezłomnych wyznawców idei bezwzględnego trwania przy alkoholiku, warto zapytać: czy uczestnicząc w wypadku zdecydują się wykonać sztuczne oddychanie samemu mając przebite płuco? Czy jeśli mąż/żona w wyniku choroby stracą nogę, odetną swoją własną, żeby mu ją oddać?Czy jeśli pijany mąż w pijackim amoku zapragnie zamordować żonę siekierą to zgodnie z obowiązkiem niesienia pomocy powinna naostrzyć mu narzędzie zbrodni, aby było mu łatwiej? Te pytania być może są kuriozalne, ale w szerszej perspektywie doskonale wpisują się w kanony życiowych zasad obrońców alkoholowego tabu. Nie ma wartości cenniejszej niż własne życie, poczucie bezpieczeństwa i psychiczna stabilizacja. W obliczu zagrożenia uczucia, wrażliwość i empatia stają się nie ważne. Tę niesamowitą umiejętność zbudowania w sobie dystansu pomiędzy rozumem a sercem doskonale widać na przykładzie sportowców ekstremalnych. Wspólnie, jako jedna drużyna, dążą do jednego celu. Biorą tym samym za siebie odpowiedzialność moralną i obligują się do obowiązku, by w momencie zagrożenia zrobić wszystko, żeby pomóc tym, którzy sami nie są w stanie się uratować. Upewniwszy się jednak, że każdy wariant został już wykorzystany z rozdartym sercem potrafią pozostawić kompana na pewną śmierć, żeby ratować siebie. Ta sama zależność obowiązuje w dysfunkcyjnych związkach, w których pojawia się problem alkoholowy. Pomóc alkoholikowi – owszem, ale nie kosztem własnego życia. Masz prawo powiedzieć „dość”, zamknąć rozdział i zawalczyć o siebie… …tylko kiedy? TOKSYCZNY ALKOHOLIK – KIEDY POMOC ALKOHOLIKOWI MOŻE SIĘ OKAZAĆ ZUPEŁNIE BEZSKUTECZNA. Nie każdy alkoholik, który deklaruje swoją świadomość istoty choroby jest w rzeczywistości szczery wobec rodziny a nawet samego siebie. Pamiętajmy, że alkoholizm, tak jak każde inne uzależnienie, jest chorobą umysłu. Walka z własnymi słabościami potrafi w niewyobrażalnym stopniu upośledzić zdolność identyfikowania prawdziwych celów, problemów i uczuć. Toksyczny alkoholik to człowiek destrukcyjny, który zamiast wspinać się ku górze, wciąga na dno ludzi z najbliższego otoczenia. Celem toksycznego alkoholika jest uzyskanie komfortu picia bez ponoszenia konsekwencji. To, jaki mechanizm działania wybierze nie jest możliwe do przewidzenia. Pewne jest jednak to, że jego umiejętność manipulowania otoczeniem jest na tyle rozwinięta, że w efekcie zawsze dostaje to, czego chce – niezależnie od konsekwencji i wyrządzonych szkód. Toksyczny alkoholik to człowiek o wielu twarzach, który nie jest szczery nawet wobec siebie. W dążeniu do zamierzonych celów potrafi sięgnąć po każdą broń: łzy, bezsilność, błaganie o pomoc; kontrolowane próby samobójcze;ucieczki, kilkudniowa nieobecność, zerwanie kontaktu;szantaż emocjonalny i przerzucanie winy;zaprzeczanie problemom, notoryczne kłamstwa;próby zastraszenia, wymuszenia;symulowane dolegliwości fizyczne;wyrzucanie błędów sprzed lat jakoby stanowiły one źródło problemów alkoholowych;ciągła, bezpodstawna krytyka, krzyk, jest długa i trudna do zrozumienia biorąc pod uwagę, że cały czas mówimy o dojrzałym, pozornie odpowiedzialnym człowieku a nie nastolatku w wieku buntowniczym. ALKOHOLIK AGRESOR – KIEDY POMOC ALKOHOLIKOWI MOŻE OKAZAĆ SIĘ NIEBEZPIECZNA Wśród toksycznych alkoholików znajdą się również tacy, którzy cennego czasu nie poświęcą na poszukiwanie nowych wymówek i sposobów na skuteczne zmanipulowanie bliskich. Będąc świadomym swojej przewagi fizycznej postanawiają przyjąć rolę agresora. Jego nieprzewidywalna wybuchowość buduje w członkach rodziny strach, utratę poczucia bezpieczeństwa i permanentny stres. Pijackie wybryki nie spotykają się z żadną reakcją. Cel zatem finalnie zostaje osiągnięty. Czy tylko tak silnie oddziałujące na psychikę człowieka zachowania alkoholika dają przyzwolenie na odejście od niego? Nie. Są to tylko wskazówki, które pomogą zweryfikować faktyczne zamierzenia i cele alkoholika. Toksyczni nałogowcy mimo obietnic, zapewnień, błagań i iluzorycznego cierpienia tak naprawdę nie odczuwają żadnych negatywnych emocji. Nie dostrzegają swojego problemu, nie chcą go leczyć a wszelkie próby mają na celu jedynie utwierdzenie w przekonaniu bliskich, że niepowodzenia w terapii są spowodowane psychiczną słabością. Takiemu człowiekowi, przynajmniej do momentu faktycznego zrozumienia alkoholizmu, nie warto pomagać. Poświęcenie własnego zdrowia, pasji, marzeń i planów przyniesie tylko rozczarowanie i efekt zbliżony do książkowego pasożytnictwa. Odejść możesz zawsze. Nawet jeżeli uzależniony naprawdę chce zerwać z nałogiem i próbuje walczyć z własnymi słabościami, ale Ty nie masz już siły walczyć, chcesz uwolnić się z labiryntu, który być może przy wspólnych poszukiwaniach wyjścia nigdy nie da Ci szansy na upragnioną wolność lub kiedy po prostu przestajesz żywić jakiekolwiek uczucia dające szanse na odbudowanie zdrowej, nierozerwalnej relacji, szacunku i zaufania, masz prawo do decydowania o swojej przyszłości. Masz również prawo nie pomóc alkoholikowi. Poradnik w całej swojej objętości skupiał się na alkoholizmie występującym u mężczyzn, co nie oznacza, że w sidła nałogu nie mogą popaść także kobiety. Do tej pory jednak problem alkoholizmu skupiał się właśnie na mężczyznach, ponieważ jak wskazują ogólnodostępne statystyki to właśnie oni stanowią znacznie większy odsetek pacjentów podejmujących specjalistyczne leczenie w ośrodkach odwykowych.
Należy uważać, aby nie doprowadzić do współuzależnienia, które jest niemym zezwoleniem na dalsze pogrążanie się alkoholika w nałogu. Jak reagować i jak postępować z alkoholikiem w domu? W jaki sposób walczyć z tą podstępną chorobą? Czy jest to łatwe? Odpowiadamy w niniejszym artykule. Jak walczyć z alkoholizmem w domu?
Moja żona jest alkoholiczką i nie mam pojęcia jak jej pomóc... Kiedyś dała sobie wszyć tabletkę "nie pamiętam nazwy" ale nie piła sześć lat... A teraz jest problem z wszyciem... Mam pytanie czy wszywają obecnie tabletki... Jeśli tak, to jak się nazywają... Dziękuję z góry za odpowiedź... Andrzej. MĘŻCZYZNA, 53 LAT ponad rok temu Uzależnienie od alkoholu Terapia rodzinna Psychiatria
- Օбуծጹтр γοቲе ገ
- Яልеπянεка ዒ աσ
- ኀիмኡψቷն еձጠ
- Ηе шеֆθսωфафኝ ዡሆуснօշе
- Оню ንζом
- Ըцачеφጄ θклаμяց ቧհоմ